annelerin olduğu bir dünyada bir insanın ölümüne sevinmek o kadar da kolay olmasa gerek. "keşke bu şekilde olmasaydı" diyemeden edemiyor insan ancak bir de olayı şu tarafından incelemek gerek eğer ki olasılıklar incelenecekse; ya bu çocuğun olay sırasında attığı taşlardan biri bu vatanı korumak için, bizleri korumak için orada bulunan bir güvenlik görevlisine gelseydi? o zaman da böyle çocuğu savunduğunuz gibi hönkürecek miydiniz çocuğa? peki ya çocuğun o taş tutan elleri ileri de silah tutsaydı? peki askere gittiğinde bir pusuda yine kendisi gibi anne kuzuları olan bu vatanın evlatlarını satsaydı? tek düze "çocuk ölmüş vah mah, ufacık çocuğu öldürmüşler" dememek lazım o çocuk belki de ilerde onlarcasının ölümüne sebep olacaktı belki de taksim'de bir bomba patlatıp, belki de birimizin ölümüne sebep olacaktı. ölmesi sevindirici mi? hayır. ancak üzüntü verici de değil. kimse 15 yaşının arkasına sığınmasın zira çocuk ne için orda olduğunu ve ne için taş attığını ve hangi amaç için öldüğünü hala aklı basmayan bazı insanlardan daha iyi biliyordu.
