bayram sabahları zar zor uyanmaktır. mezarlığa gidileceğini biliyorsunuzdur. o soğuk taşı öpeceğinizi de biliyorsunuzdur. bir kavuşma değildir mezarlığa gitmek. orada hiç kimse olmadığını bilirsiniz ama orada uyuyan adamın babanız olduğunu bilmek bir nebze de olsa rahatlatır içinizi.
istisnasız her bayram sabahı "hadi kızım babana gidiyoruz" der annem. keşke babamın da onu ziyaret ettiğimizden haberi olsaydı. o da geride bıraktığı ailesinin her bayram sabahı onu hala daha sevdiğini ve unutmadığını bilmeye ihtiyacı vardır belki de.
