1) çobanın imkanları ile mühendisin imkanları eşit olmayabilir, eğitim noktasında çobanın geri kalmışlığını kendisine mal etmek doğru değil.
2) buna rağmen en baba fakülteden mezun mühendis işsiz gezerken millet gayet de iyi maaşa çalışacak çoban bulamamaktadır. hem de sezonluk işe mühendislerin en azından başlangıç düzeylerinde alamayacakları parayı vermeye hazır insanlar ülkemizde var.
3) işte bu çelişkiyi niye yaşıyoruz, çünkü mühendis ayrı dünyada, çoban ayrı. mühendis şehirde herkesten izole hayat yaşadığını sanırken işini iyi yapan çoban birçok yönden daha kaliteli bir yaşam sürüyor da olabilir.
4) bu diyalog gerçekleşmediğinden, mühendise doğabilecek iş fırsatlarını kaçırmak bir tarafa, çobanın da siyaseten ve sosyal olarak aydınlanmasına da mani olunmaktadır.
5) son olarak, büyük şehirlerde milletvekili başına düşen oy adedi ile çobanların yaşadığı şehirlerdeki milletvekili başına düşen oy adedini oranlayın. göreceksiniz, dağdaki çobanın oyu 5-10 mühendis kadar ediyor.
ama kusura bakmasın, mühendis dediğin, ülkenin geri kalanı ne halt ediyor haberi olmadan ortalıkta takılıyorsa, dağdakini bağdakini ikna edecek, razı edecek, ona derdini anlatacak iletişim kanallarını geliştirmemişse dövünmeyecek. belli ki böyle olmadı, olmuyor, olmayacak da. hadi bakiim.
