ilk kez izleyeceğim için heyecan yaptığım; ancak film ilerledikçe "aa ben bu filmi biliyorum, şimdi bu adam vurulacak, şimdi şöyle olacak" gibi cümleler kurmamı sağlamış; ilk olarak yıllar yıllar önce, parliament pazar gecesi sineması kuşağında izlemiş olduğumu tahmin ettiğim ve bana biraz ölü ozanlar derneğini anımsatan şaheser.
--spoiler--
andy'nin hapisten kaçarken, kanalizasyonun içinde sürünmek zorunda kalması, "özgürlük" vurgusunu arttırması açısından kesinlike çok iyi bir tezat oluşturmuş.
filmin tek hatası; andy'nin, kaçtıktan sonra deliği gizlemek için afişi asmış olmasının imkansızlığıdır.
"bundan sonra haftada iki kere mektup yazacağım" cümlesi, bence filmin en dikkat çekici repliğidir.
