Aslında uzun zamandır şimdi yapılmak istenenlerin yapmayı isteme kısmında kalıyorum, çok hevesle başlasamda güne bir şekilde bu hayatın kendi dişlileri arasında piç olup gidiyor tam olarak şimdi bir barda sarhoş olmayı istiyorken ya da yarın sabah tanımadığım birine anlamsız bir iyilik yapmak istiyorken tam da şimdi yapılmak istenen eylemi hep o anda yok oluyor yerine sıradan ve klişeyle kopyalanmış bir gün kalıyor her gece tamda şimdi yapmak istediğim şey o her neyse yerine bir boş vermişlik hissine bırakıyor. Boş veriyorum tam da şimdi Boş verdim yine.