benim durumumdu bu. çareyi ev terk etmekte bulmuştum yıllar önce.
şimdi türkiye'nin en büyük firmalarından birinde orta düzey yöneticiyim. babamın önceki aylarda şöyle bir şey söylediğini hatırlıyorum: oğlum, kusura bakma, bizler cahil insanlarız, bilemezdik ki..
yaa işte dedim içimden, bileceksin. bilemiyorsan susacaksın. susamıyorsan da böyle olur. içimden tabi. ))
genel olarak nesil farkından kaynaklı sanılır ama bence nesil farkı değildir çünkü her anne baba arasında zaten doğal olarak nesil farkı vardır. biraz eğitimsizlik, biraz da eğitimsizliğin getirmiş olduğu karakter problemleri derken çok sevdiğiniz anne babanızdan bile soğuyabilirsiniz.
onları seviyor muyum? evet. onlar da beni seviyorlar mıdır? evet. ama nasıl desem, insan bir kere soğuduktan sonra bir şeyden, bir şeylerden, tekrar eskisi gibi olamıyor bir türlü.
varsa böyle aileleriniz, boşuna çekmeyin derim. bir kapı açılınca, ötekisi her daim açılır. o kadar iyi olduğunuzu düşünüyorsanız mutlaka hak ettiğinize ulaşacaksınız demektir.
