intihar etmek dışında yapılacak hiçbirşey olmadığı ve de buna insanın kolay kolay cesaret edemediği için yaşamı bir yük gibi sırtında taşımayı kabullenip, yaşamın aslında ne kadar anlamlı olduğunu insanın kendine telkin ettiği andır. Anlamsızlık içinde anlam bulmaktır kısacası.
