tarih: 30 aralık 2011. abdi ipekçi'de fenerbahçe-galatasaray basket maçı vardı. arkadaşla anlaştık zeytinburnunda buluşacaktık. ben de o zaman hiç bilmiyorum metrobüs nedir ne değildir nereden binilir. neyse yola çıktım, otobüse bindim, zincirlikuyuda indim. indim merdivenlerden aşağı, gelen metrobüslerden birine bindim, gidiyorum. arkadaş daha önce söylemişti şuralarda geçeceksin falan diye. ulan sağa bakıyorum sola bakıyorum dediği yerlerin hiçbiri yok. ben de yavaştan kıllanmaya başladım. sonra bi baktım köprünün üstünden geçiyorum. tam o sırada arkadaş aradı.
+nerdesin lan?
-metrobüsteyim kanka geliyorum.
+hangi durak?.....dur kanka bakıyorum.
- boğaziçi köprüsü yazıyor kanka.
+ lan Allah senin cezanı vermesin ters tarafa gidene binmişsin. o karşıya gidiyo.
- hay anasını ya. (beynimden kaynar sular dökülmüşe döndüm. bi sıkıntı bi stres bastı ne durakları biliyorum ne başka bi şeyi.)
acele acele bi sonraki durakta indim. hemen ordan birine, abi ben yanlış gelmişim de nasıl geri dönebilirim diye sordum. gösterdi işte..
sonra alt geçitten geçip karşı tarafa gidene bindim. tabii benim her tarafım terden su gibi oldu.
zincirlikuyuda bi aktarma yapıp zeytinburnuna devam ettim.
maça biraz rötarlı girmiştim ama yolda ne kadar çile çektiysem hepsine de değmişti. maçı son saniye basketiyle 80-79 kazanmıştık.
ayrıca o maç fenerbahçe'nin abdi ipekçi'ye veda maçıydı. sonra bu lanet olası ülker arena'yı çıkardılar maça gidemez olduk.
