benim derdim gerçekten bu mu diye düşündüren yerdir. düşünüyorum, evet gerçekten derdim bu dediğim yerler var. aklımda tutamıyorum. aklımı sokak lambalarıyla kazıdığım bir şehir var ki ben hep oraya gidiyorum. sadece basıp gitmiyorum. ellerim cebimde, deniz kenarında, canımı sere yakın tutup onu rüzgarlı kirpikleriyle beklemeyi istediğim şehrin hep sahilindeyim. oraya gittiğinde beni yok sanma, taşında, ıslak duvarında, banklarında, çiğli çimenlerinde, balıkçıların oltalarında hep gözüm var, seni izliyorum. otobüs duraklarına attım adından çizikler beni orda yok sanma...
