Cemaatler kişiliksiz, düşünce yoksunu insanlar yetiştiriyormuş...
Dudağımda müstehzi bir gülümseme soruyorum; peki bunu diyen kim?
Nereden gelip nereye gittiği hakkında bile bir fikri olmayan; köhne teorilere bilimsellik isnad edip teseli bulan, hayatı açıklayamayan-ölümü yokluk sanan, her şeyi maddeciliğe indirgediği halde ser a pa ruhçu-maneviyaçı bir tutumla kendisine öğretilenlere tutunup sarılan ama içinde olduğu tutarsızlığın farkında bile olmayan çömez solcu...
En çiğ tarafından kavmiyet asabiyeti içersinde, atalarına layık olma iddiasında bulunduğu halde atalarının yüzyıllar boyunca ihtimamla koruduğu birlik-beraberliğe saldıran, itidalli davrandığı takdirde milliyetçiliği sorgulanacak diye korkan, vatanseverliği içinde hissetmekten ziyade çevresindekilere vatanseverlik gösterisinde bulunan sözde milliyetçi...
Vatanı sadece kendisine ait, milleti sadece kendisi sanan, kendi vatandaşını düşman ilan eden, dogmacılık karşıtı Atatürk'ü bir dogma haline getiren; iran'da doğacak olsa Humeynici, Stalin'in Rusya'sında komünist, Hitler'in Almanyası'nda faşist kesilecek olan ama sadece hasbelkader Türkiye'de doğmuş olduğu için kemalizm savunucusu kemalist...
Her biri ayrı ayrı alemlerde seyretmesine rağmen hâl-edâ-tutum bakımından birbirinin aynı üç tip... Herbiri kendi alemi içersinde düşünüş, yaşayış, hayatı algılayış bakımından birbirinin aynı bilmem kaç yüzbin tip...
Davasına fikirden ziyade duygusallıkla bağlı bu tipler mi kişilik sahibi ?
Cemaatleri kişiliksizlikle suçlayan eleştirileri bile bir yerlerden aparma olan bu tipler mi düşünen insan ?
Hayır, elbette değil. Ve cemaatlerin tek tip insan yetiştirdiği iddiası gerçekçi bir tahlilden ziyade, bir karalama taktiği.
Bu yazı bir 'seninki benden kara edebiyatı' değil, karşıt görüşü eleştirmek için kötü misali zorlama bir çabayla emsal alma ucuzculuğunun eleştirisi.
Hasta siempre dinleyip, meydanlarda sol yumruğunu kaldıran gençler birbirinden pek farklı değil belki ama Can Dündar farklı, Yılmaz Erdoğan, Elif Şafak Farklı.
Şehitlere saygı adına üzerine bürüdüğü bayrakla beraber yere uzanıp yol kesen, taşkınlık yapan gençler bir örnek olabilir ama Serdengeçti farklı, Necip Fazıl farklı.
Bir topluluktaki insanların temel hususlarda benzer davranmasından, olayları benzer algılayıp meselelere benzer tepki vermesinden daha doğal ne olabilir ki ?
Farklılaşan insanlar ezber bilgileri sorgulayıp, ruhsuz klişe sloganlardan öz-cevher değerlere ulaşan ve bu yolculuk seyrince çekilen çilelerden eser var edebilen insanlardır.
Bir cemaatin dışında kalacak olsa hiç bir mücerret derdi olmadan günlük işlerin telaşesinde hayat tüketecek olan insanları, sadece cemaatlere düşmanlık adına baz alarak sağdan soldan kulağa çalınan eleştirilerde bulunmak, kasıtlı olarak cemaatlerin yetiştirdiği değerli şahsiyetleri yok saymak, nice akademisyeni, din bilginini, yazarı, gazeteciyi, eğitimciyi görmezden gelmek nasıl bir göz bağcılık ola acep ?..
