Yakın zaman önce 3-4 yıl kadar platoniğim olan kızla ilk defa adam gibi sohbet ettim. Liseye yeni başladığımız zamanlar... Duygulara söz geçirmenin zor olduğu... O dönem tek kelime ettiğim zaman utanan ben bu ilk ve muhtemelen son olacak sohbette o kadar rahattım ki... Her şey zamanla gerçekten geçiyor. Ne zamanlardı be... Gripin'in bir şarkısı çıkmıştı, dinler dinler hastalanırdım. Bana acı çektirmesi benim buna sinirlenmem, her şey ortada olduğu halde ikimizin de farklı dönemlerde adım atmamız ve her şeyin azalarak bitmesi... Nasıl bitti ya? inanmak gerçekten çok zor. Bitiyor gençler! Buradan kara sevda derdiyle boğuşanlara güzel günlerin elbet bir gün geleceğini müjdelemek istiyorum.
Not: Biraz önce Gripin'in o şarkısını dinledim ve hiçbir şey hissetmedim. Tam bir itiraf olmasa da bunu buraya yazmak istedim. Dünyada başka kızların olduğunu unutmayın ve evet o kişiden daha da çok seveceğiniz kişiler de karşınıza çıkacak. Kendinize iyi bakın ve bu dünyada daha büyük acıların olduğunu, bazı şeylerin aşktan daha önemli olabildiğini hatırlayın.
