Tam olarak çocukluğumuzdur. Levent Kırca dendiginde, pazar akşamları yer yatağında televizyon karşısında birazdan uyuyacağımız yatakta uzanırken, bir yandan da sobanın üzerinde ertesi sabah okulda giyeceğimiz üniformalar kururken olacak o kadar izlediğimiz zamanlar gelir hep gözünün önüne. işte şimdi büyüdük. Artık levent Kırca yok. Çocukluğumuzu ebediyete uğurladık.
