iki günlük tatilin bir ihtiyaç olduğunu fark etmemi sağlayan durumdur.
Normal insanlar;
Bir gün (Cumartesi) gezer alışveriş yapar, arkadaşlarıyla görüşür, içer, cuma akşamından "Foçaya gitsek mi ashkımmmmmm?!?!" diye plan yapar, diğer gün (Pazar) ise alka seltzer/aspirini çakar, tv başında serilir, salak pazar programları izler, sonuç olarak tüm gün malak gibi yatar ve Pazartesinin gelişine üzülür; ama olsun O dinlenmiş, hevesini almış, yaşamıştır.
Bu başlık altında dertlenmekte olan bizler;
Cumartesi günü çalışır, aslında iş yoktur. Psikolojin bozuktur çünkü diğer herkes orda burda gezmektedir hatta daha uyanmamıştır bile. işin olmadığı ve bilgisayarda takıldığın için, sabahın köründe kalkıp ne diye geldim lan ben diye düşünürsün.
Neyse çok çalıştığın için eczaneye, pazara, alışverişe gitmek gibi basit görünen işler profesyonel planlama gerektirir, sonuç olarak da yüksek ihtimal gidemezsin. / halbuki cumartesi günleri bu işe yarıyor galiba
işten çıktın gün Cumartesi akşam 6-7, "yeeaaayy tatil" düşüncesinden sonra koşarak içmeye, gezmeye, aileye gidersin akşam yatarsın sabah bir de geç kalktın mı hoooooooooop tatil bitti. No tatil. Gördüğünüz gibi tatili bir cümle içinde bile bitirebildim, gerçek hayatta da aynen böyle oluyor. Sonuç olarak pazartesi sabahı artık kullanılmış bir peçete mishali, tatile aç, uykuya muhtaç tam bu bilgisayarın başına geri dönersin.
