eylemde bulunmaktan kaçınamayış.
sartre konuşuyor.
her zaman bir sonraki ana ilerlemek ve eylemde bulunmak zorundayız.
bundan o kadar kaçamayız ki; adeta ona mahkumuz.
tam bir girdap, zincir,yakamıza yapışan, ölüm meleği özgürlük!
her adım bir önceki adımdan sonra gelmek zorunda.
adım atmamak bile adım yahu!
düşünsene!
eylemde bulunmayacağım demek bile eylemin ta kendisi!
nasıl kaçabilirsin.
varoluşumu yakalamış, ben olmama kararımı elimden alıyor, pislik ukala!
ben var olmayı bırakmak, paranteze almak istiyorum!
bi süre ertelemek istiyorum!
zamanı durdurmaktan bahsetmiyorum.
hiçbir şeyi yapmamak bile çok şey yapmak.
her eylemde bir sonraki eylemden o eyleme olan geçişi ve aradaki farklılığı fark ediyorsun!
ne kadar boğucu!
istemsiz yaptığın şeyler ve uyku dışında bundan kaçış yok gibi.
