irfan: azizim(ihsan), sizin bu şiirleri okuyunca aklıma rahmetli büyük büyük büyük amcam tacettin efendi geldi.
ihsan: sensin tacettin!
irfan: efendim ben değilim amcam. kendisi mehmet akif'in sıra arkadaşıymış. istiklal harbi dönemi şairlerinden, düşünsenize! fakat pek geçinemezlermiş, hatta bir münakaşa esnasında amcam, mehmet akif'in kafasında o paylaştıkları meşum sırayı kırmış. neyse efendim, yıllar sonra istiklal marşı yazılacakken mehmet akif'le beraber tacettin amcama da teklifte bulunmuşlar. amcam anında duygulanıp 58 kıta destanı inmiş! fakat, mehmet akif'inkini tercih etmişler.
menekşe: neden?
irfan: vallahi tacettin amcam pek vizyon sahibi değilmiş, o yüzden harbi yunanlıların kazanacağını zannedip daha birinci mısradan "dalgalan ey mavi beyaz!" diye girince affedersiniz arta kalan 57 kıtayı kendisine yedirmişler.
