Tasavvuf edebiyatinda tanri'dan gelip tekrar tanri'ya donmek ile ozetlenebilecek hadise. once yokluk dunyasindan varlik dunyasina inilir, sirasi ile cansiz varlik, bitki, hayvan ve son olarak insan bicimine donulur. insan mertebesine gelindiginde gercegi bilmek ve ozune kavusmak ozlemi duyulur ve tanri'ya yani aslina kavusulur.
