bir sürü anımı bırakıp geldiğim özlenen şehir. arabayla geçerken sokak aralarından izlediğim deniz, 2 saatlik ders arasinda kampüsten bulduğumuz ilk dolmuşla kaçıp Hasan abinin mantısını yemeye gidişimiz ve sonunda derse hep geç kalışımız, ne zaman canım sıkılsa kendimi bulduğum, nefes aldığımı hissettiğim sahil daha bir sürü şey...
