bu ülkede doğan çocukların %90'ı gibi ben de müslüman öğretiyle büyüdüm. yine de şanslı bir azınlıktaydım ki; ailem namaz kılmam oruç tutmam için baskı yapmadı. hiçbir yaz kur-an kursuna gitmedim. gelen teklifleri de sokakta oynamak ve çocukluğumu yaşamak gibi daha önemli sebeplerim olduğu için nazikçe reddettim. fakat dindar bir anneannem olduğu için bir çoğu ''dindar''ın bakarak dahi okuyamadığı süreleri, duaları ezbere bilirim. tabii ki bunu; bana sevdirerek yaptırmış olması en önemli etkendir. yani kısaca hayatı dindar bir şekilde olarak değil; kafama göre yaşamayı tercih edenlerdenim.
bununla birlikte şeriatı, yönetim olarak hayatımın hiçbir döneminde desteklemedim.
fakat şunu da belirtmeliyim ki; şeriatın bazı kanunları; anayasaya dahil edilip uygulanmalıdır.
mesela hırsız mı yakaladın? keseceksin sol elini; tecavüz mü yaşandı? sikinden asacaksın sapığı. şeriat hukuku günümüz hukukuyla harmanlanıp; pozitif bilimle desteklendiği zaman, tadından yenmeyeceğini düşünüyorum.
bu şu demek; ''bu bana tecavüz etti?'' dendiği anda şeriat değil; adli tıp girecek devreye.
biri eşyamı çaldı dediğinde de yine aynı şekilde...
gerçi bunun hiçbir şekilde uygulanmayacığını hepimiz biliyoruz. çünkü; hiçbir hırsız kendi elini kesmez...
