son 5 sene içerisinde izlediğim en siktiriboktan fenerbahçe-galatasaray maçı olmuştur.
fenerbahçe'nin futbol adına teknik ayaklarıyla her takımı şebek ettiği bir maçı daha izleyeceğim hevesiyle tv karşısına geçip takımda gökhan gönül dışında hiçbir oyuncunun sahaya yüreğini koymadan oynadığını görmek tabiki adamı kanser ediyor.
galatasaray'ın da bugün öyle mükemmel süper harika bir futbol oynadığını söylemeye gönlüm elvermiyor. oynamaktan çok oynatmamak üzerine kurulu bir futboldu sahaya sürdükleri. galibiyet kaçtı diye de üzülmesinler, feldkamp kalkıp forvet çıkarıp orta saha sokarsa tabiki kaçar galibiyet.
bide beklersiniz ki fenerin brezilyalıları oynayacak bugün at gibi dunga geldi diye peeeh nerde? bunlardan biri milli takıma seçilirse dunga'nın aklına ben!
iki çift laf lugano'ya. evladım hakemle konuşma diye baban söylemedi mi sana hiç? bi de kafanla kesebiliceğin topa neden elini uzatırsın? al işte yersin kırmızıyı oturursun böyle.
bir iki cümle de servet çetin için. fenerdeyken de hayvandın, o zaman da sevmiyodum seni, şimdi de hayvansın giydiğin formanın rengi farketmiyor, hayvan her yerde hayvan. milli takımda oynayan forvete, eski takım arkadaşına, ayağını kırabilecek kadar dengesiz girebiliyorsa bir oyuncu, kimse bu adam için bana iyi niyetli falan demesin. galatasaraylı oyuncuların da neden sakatlandığı anlaşılıyor böylece. her gün antremanda böyle bir hayvanla karşı karşıyasınız, ben olsam korkarım.
fenerbahçe'nin utanmadan yine işi yokuşa sürdüğü maçtır. heyecan olsun diye düşünüyorlar herhalde...
galatasaraylılar da alınmasın ama; galatasaray'ın tam bir anadolu takımı gibi mücadele ettiği karşılaşmadır.
hakem eleştirmeden gitmeyelim, skor yazarlarına uyalım biz de. iyi kötü, öyle veya böyle bu maçı götürdü fırat aydınus. maçın başlarında iki oyuncu birbirine temas ettiği anda faul çalarken, sonlara doğru itmeyi kakmayı çekmeyi faul olarak yorumlamamıştır. ya hepsine faul çal ya da hiçbirine çalma.
