hocamızın sinirle, konuşan arkadaşa tebeşir atması, ancak öndeki kız arkadaşa gelince "Özür dilerim kızım", diyerek ikinci tebeşiri tekrar aynı kişiye atması. hedefi yine tutturamayıp, vurduğu başka bir arkadaştan da özür dilemesi.
Bu beş dakika felsefe ile ilgili o sınıfta öğrendiğim her şeyi perdeleyen, gülümseme dışında hiç bir şey bırakmayandır.
