"Türkiye'deki müslümanlar" çok geniş bir kavram. Türkiye'deki etniklerin neden müslüman olduklarıyla ilgilenmiyorum. Fakat mensubu olduğum türk ırkı için konuşacak olursam; formalite icabıdır. Emevilerin türk katliamları ve abbasilerin sırf askeri gücümüzden yararlanmak için yalakalık yapması neticesinde müslüman olmuş bir milletiz. Selçuklularda türklerin büyük kısmı müslüman olsa da, tengricilik topluma hakimdi ve islam'ın etkisi çok azdı. Osmanlı'da arap kültürü çok baskın bir hale geldiyse de, bu denli radikallik yoktu. Ama temeli osmanlı döneminde atıldı diyebiliriz.
"Türk müslümanı" kavramı güzeldi aslında. Vatandaş içki de içiyordu, cumaya da gidiyordu. Ramazanda belki oruç tutuyordu veya tutmuyordu, içki içip içmemesi de kendi inisiyatifindeydi. Allah'ın kulu ve hz. Muhammed'in ümmeti olarak, serbest günlük yaşantısı devam ediyordu. Fakat şimdilerde korkunç bir radikalleşme var. Sokaklarda cübbe, şalvar ve sarıkla gezen adamlar ile peçeli ve çarşaflı kadınlar çok sık görülür oldu. islami terörizm, tahammülsüzlük ve şiddet eğilimi de arttı. Aşırı muhafazakarlık ve dini baskı nedeniyle gençler hızla dinden soğuyorlar. Ateist, deist ve agnostik sayısı oldukça arttı. Kesinlikle olumsuz bakmıyorum. Bu kadar katı ve aşırı islamcılık, bir tepkiyi de doğurur elbette. Bir de bilginin ve bilgi kaynaklarının artmasıyla birlikte, araştırma ve sorgulama dönemi başladı. Akıl ve mantık ön plana çıktı. Bu da çok etkili tabii.
ayrıca biz türkçü gençlerde köklerine dönme, atalarının inancıyla yaşama eğilimi haklı olarak ortaya çıktı. Tengricilik zaten türk karakterine en uygun din. Ahlak anlayışımız ve genetik kodlarımızda bu var.
Şu an türkiye'de çok dindar geçinen çoğu müslüman da ya pastadan pay kapabilmenin peşinde, ya da sorgulamaktan çekinmekte. Samimi bir şekilde dinini yaşayıp, insanlar üzerinde baskı kurmayan müslümanları tenzih ediyorum.
