islam dini kolaylik dinidir. ama sakinincada elinden alinir deger verdiklerin.
yok deme yok olur misali.
din boyle derken ben malima nasil sahip cikabilirim?
1 liraya begendigim bir sey alsam dahi onu baskasiyla paylasmak istemiyorum.
cunku ne zaman paylassam o sey artik begendigim seylikten cikiyor ya da boyle bir risk altinda.
bakin parasindan degil. cunku ben gercekten begenirsem aliyorum bir seyi. tamamen duygusal.
ben ne zaman birinden bir sey alsam aldigim gibi geri birakiyorum ve bunun icin cok caba sarfediyorum. aman zarar gelmesin diye.
ama ben ne zaman birine bir seyimi versem. geri alirken sanki ben onun olsun diye vermisimde geri istiyormusum gibi parcalarcasina hareketlerde geri verildi. ki ben verdigim bir seyi isteyemem bile. kirmamak icin bin takla ataraim.
ben paylaşmayi sevmiyorum. hatta bilgimi bile.
neden mi? cunku benim oldugum ya da olmadigim yerlerde benden duyylan seyi kendi cabalariyla ogrenmisler gibi paylastilar. kaynak goster meselesi gibi forumlardaki.
işte ben bu gibi konularda kolaylik varsa dinimizde ben artık anlamak istiyorum, sahip olduklarım elimden alınmadan.
