genelde ağır işleyen, avrupa ve uzakdoğu filmleri bunlara örnektir ama bazıları vardır ki sonundaki belirsizliğe rağmen kendini tekrar tekrar izletebilir. bazılarınınsa sonu belirsiz değildir, anlamayan insanın anlama kapasitesiyle ilgilidir.
her planın, her sekansın inci gibi işlendiği bir filmde onları göremeyip illa mutlu ve gün gibi ortada bir son arayan bünyelerin zaten o tip filmleri izlememesi gerekmektedir. örneğin ülkemiz için, nuri bilge ceylan veya zeki demirkubuz filmlerinin bu kadar düşük hasılat yapmaları bununla açıklanabilir ve normaldir.
