kış aylarına verilen arada unutulan tüm gerginliği savurarak geldi eylül. kapıyı dahi çalmadan.
ölümler, kayıplar. hepsi yaz aylarında suskun kalan bi' devin çığlıklarıydı. şimdiyse güçlü olanın, gücü kullanarak kendinden zayıf olanı bastırması oynuyo sinemalarda. sert rüzgarlar, hırçın dalgalar. zamanla yerini sakin yağmurlara bırakır. ıslandığımızı anlamayız altında, ahmak ıslatan derler burda. eylül bi' şeylerin bitişi, başka şeylerin başlangıcıdır. bazen bitişi olduğu için, bazen başlangıcı olduğu için en sert şekilde yaşanır hepsi. en yoğun duygular eylüldedir mesela.
ilk ince hırkayı giydirir üstüne yazdan sonra, üşütür. yola çıkma isteği yaratır insanda. yeniden başlamaların ayı, eylül. eylül bir "yıl" başlı başına, safi 30 günüyle, her haftası ayrı mevsim, her günü ayrı ay. başlangıcı ölümdür bende hep, ortaları bunalım. sonunda hep güller açar, ufuk çizgisi görünür sonlarına doğru. siz yıl başını, yaz ortasını, temmuzu sevin, ben dört mevsimiyle eylül' e aşığım.
siz toprak olun öldüğünüzde, ben deniz olucam eylül yirmisekizde.
