Geceyarilari arka cebimde atesbocekleriyle dolasirdim. Arkamdan kis kis gulerlerdi. Yine de -ben dahil- herkes benim gibi olmak isterdi. Ama yalnizca aglamaktan kan canagina donmus kem gozlerine kalem cekerlerdi.
Iyisiyle kotusuyle beni siz yarattiniz. Benimle olan konusmalariniz hayatinizda saydam bir ayna gorevi ustleniyor. Kotu olanlar icimden akip gidiyor. Simdiye kadar bana kufur eden insanlara bile kotu davranmamis, davranamamis biriyim ki kotu olmakla sert olmak arasinda fark vardir. Ben daha burada benim hakkimda yazan cogu insanin ismini dahi bilmiyorum. Bana iyi davranana iyi davraniyorum. Kotu davranana da iyi davraniyorum.
Ve tanri askina sabaha karsi beste aklina gelen en parlak fikrin benim anlayissiz olmam olan birini nicin ciddiye almaliyim?
