Gece gündüzden daha aydınlıktır. Kalabalıkta boğulup da göremediklerini görürsün. Güneş kalbini göstermez sana. Gündüz neyi neden hissettiğini bilemezsin. Kırdığın kalpleri göremezsin, görsen de umursamazsın, umursayamazsın. Her yer kalp kırığıdır halbuki. Sevdiklerini paramparça edersin. Bu gündüzün mü laneti, senin mi suçun? Sanki pek önemi yok gibi.
Gece kalbini izlersin. Kalp kırıklarından kanar her yanın. Çok şey olmasını istersin hiçbir şey olmaz. Sahte bir denge içindesindir. Sarsılmak istersin, silkinmek ve kurtulmak her şeyden..."Çünkü sahici bir sarsıntı sahte bir dengeden daha iyidir." Uzundur gece. Kalbini izlersin, gerçekleri gördükçe de sahici bir sarsıntı hissetmesen de artık sahici bir nefretin vardır, kendine karşı. Üzücü gerçekse nefret ettiğin varlığın, hayatta en zor kurtulabileceğin varlık olması.
Nefret kötü bi'şey değil korkma.
Seven affeder.
Çok da üzme.
Git
Sarıl.
