babam götürmezdi beni kahveye ama şöyle bir anımdır.
yazın bir elektirikcide çırak olarak çalısiyordum 7-8 yaslarindayim o zaman. neyse dükkana müsteri gelir ustam bagrirdi evlat bize çay söyle sonra bakardı benim masum çocukluguma ve kendinede oralet derdi. belki o da benim gibi çocuk olup oralet icmek istiyordu kim bilebilir. o oraleti büyüklerin yanında ictikce kendimi farklı hisseder. sadece çocuklar icer diye mutlu olurdum. ah be ne günlerdi.
