hayat durdu sanki ve her şey basitleşti. Şarkılar, şiirler, en sevdiğim kitaplar... Sadece burada oturmuş iyi bir psikolojik gerilim filmi izler gibi izliyorum her şeyi. Bir yandan da küfür ediyorum bu filmin senaristine. Tanrıdan bahsetmiyorum, bahsediyor da olabilirim bilemiyorum. Bir çok şeyde olduğu gibi buda bir ikileme düşürüyor Aklımı. Hepsi ikilemden ibaret. Tercih yapmak zorunda kalacağım ama kararsızlığımdan ötürü sürem dolacak. Sonrasında ise benim yerime birileri seçmiş olacak. Düzenek böyle ve devam ediyor.
