özellikle sonbahar mevsiminde yapılması hoş olan eylemdir. yapılanlar bellidir. ilk olarak sıcacık çayınızı yada kahvenizi en sevdiğiniz kupanıza boşaltırsınız. devamında yağan yağmuru size seyir eyleyecek evinizin en hoş penceresini seçersiniz. bir elinizde kahve, gözünüzün önünde şahane bir doğa manzarası... mevsim gereği ağaçların sararıp solan yapraklarının dökülen görüntüsü size bir tabloyu anımsatır, bir yandan tüm bunları incelerken bir yandan da yağmurun sesini dinlemekten de kendinizi alamazsınız. arada birde buğulanan pencerenizin camını giymekte olduğunuz kazağın kollarıyla silersiniz* neyse efendim neyse, böyle bir ortam içerisinde bazen müzikte iyi gidebilmektedir. örneğin yann tiersen'in muhteşem ezgileri size bu konuda iyi bir arkadaş olabilir. bu kişinin parçalarının yağmur ile bünyede daha bir tesirli hale geldiği iddia edilebilir.**
tüm bunların sonunda yapılması gereken son bir şey kalmıştır. pencereyi açar yağan yağmurun toprakla karışıp bıraktığı o sidik kokusunu içinize çekersiniz. bu son eylemide yerine getirildikten sonra olağan koşuşturmalı şehir hayatınıza geri dönebilirsiniz efendim.
