sabah uyandığımda sanki her adımda hayat ritmimi takip ediyordu. evden çıkarken karşıma çıkan bir kaç kediyi sevdim, hiçbiri kaçmadı. yeni bir güne dair her şey süperdi. fakat akşama doğru her şey sarpa sarıyor... öyle elle tutulur bir sorun yok ama bir sıkıntı, bir kasvet geliyor üstüme. yine hayatımda vermem gereken önemli kararların eşiğindeyim. nefret ettim ... bir bıraksam kendimi boşvermişliğe nasıl rahatlarım belli değil ama yapımda yok hayatı izlemek, yapmam lazım bir şeyler... kendime gıcık oluyorum bazen..
