Ve kendisini kurtaranları bir kenara bırakıp, dini ve muhafazarlığı ön plana çıkaran siyasi bir partiyi tercih etmiştir.
Tıpkı ittihat ve terakki cemiyeti iktidarında olduğu gibi türkiye cumhuriyeti kurulduktan sonra da ülke birileri tarafından yönetildi, yönlendirildi. Bu birileri tekeldi, değişmezdi. iktidar muhafazakarların eline geçtiğinde dahi bu birileri mücadeleyi bırakmadılar, ama darbeyle ama toplumsal olaylarla daima güçlerini ve otoritelerini hissettirdiler. Meydanlarda adnan menderes'i alkışlayan halk, darbe sonrasında tam zıttı olan orduyu ve chf * uzantılarını alkışladılar. Tıpkı çocuk gibi. Elinden şekeri al oyuncağı ver, oyuncağı al çikolatayı ver, gıkı çıkmaz.
Şimdi ise, birilerinin dini ve inançları kullanarak ortaya attıkları bazı yanıltıcı politikaları da sanki kendi fikriymiş gibi alkışlıyorlar. Çünkü kendilerinden yana görünenlerin asıl maksadını anlayamıyorlar, perde arkasını düşünmüyorlar, düşünmek de istemiyorlar, tıpkı 1908'de olduğu gibi...
Siz kalkıp da, vay efendim türk halkı neden türban istiyor diye ciyaklarsanız, bu halkınızı tanımadığınız anlamına gelir. Ve eğer ülke için gerçekten birşeyler yapmak istiyorsanız, gerçekten ülkenin ve halkın menfaatini düşünüyorsanız, öncelikle halkınızı iyi tanımalısınız. Ve halktan birşey beklememelisiniz. Bugün akp'yi alkışlayanların yarın sokakta gezmesi muhtemel tankları alkışlayacaklarını iyi bilmelisiniz. Bu nedenle de doğruluğuna inandığınız hususları halka anlatmayı, halkı bunlara ikna etmeyi değil emrivaki yapmayı tercih etmelisiniz. Tıpkı Mustafa Kemaller gibi...
