her devrin farklı sistemi vardır. mesela eskiden bir 3-5-2 takıntısı vardı. sonra 4-4-2'ye evrildi. 90'ların sonunda 10 numara bolluğundan kaynaklanan 4-3-1-2 patlaması yaşandı. savunma ve hücum anlamında çok iyi iş yapan bu sistem, herkesin bir 10 numara bulamaması sebebiyle direkt kapalı 4-3-3 olarak oynanmaya başladı. fakat bunun için de ileri 6'lının çok iyi kondisyonda olması bir zorunluluktu. dolayısıyla aynı performansın devam ettirilmesinin zorluğuyla 4-2-3-1 gibi bir sistem ortaya atıldı ve çok tuttu. özetle; kadro yapınız, kadronuzdaki futbolcu profilleri nasılsa, ona göre bir sistem belirlemek gerekir. daha sonra aynı sistemi altyapıya aktarıp, a takım için gençleri özellikle spesifik mevkiler için yetiştirmek gerekir. (bkz: barcelona)
bana gelince; benim sistemim 10 numara varlığında 4-3-1-2'dir. 10 numaranız yoksa, kanat hücumcularınız ve bekleriniz yeterliyse 4-4-2'dir. bunların hiç biri yoksa, o zaman orta saha savunmasını güçlendirip 3-5-2'yi 3-2-3-2 şeklinde oynamaktır. etkili futbolcusu olmayan bir takıma mı teknik direktör oldum? o zaman 4-3-3; olabilecek en dandik takıma mı teknik direktör oldum? o zaman illa ki bir tek forvet bulur 4-2-3-1 oynatırım.
