Endamım yeter, razıysan gel benimle, bir garip aşk bestesi gibi şaheserlerle bizleri tanıştırdığı yıllardır. Kıracın o zamanlar bir tarzı vardı. Şarkıyı sakin sakin söyler ve şarkının en daşşaklı yerinde o güzel sesini titreterek ataklar yapardı. Coşardık lan. Yani en azından ben coşardım. Sonra kıraca bişeyler oldu. O titretmeleri ara ara yapmak yerine tüm şarkılarını böyle titrete titrete söylemeye başladı. Ve kendisinin iyi bi bok yediğini sanarak bunu sürdürmekten asla vazgeçmedi. Ve o ataklarda coşturan ataklar kulak tırmalamaya başladı. Bir de Anadolu rock tarzını tamamen rock hatta metalimsi bir havaya bürüdü ki o da hayran kitlesinin sırt çevirmesinin sebeplerinden biridir. Ayyaş ayyaş dolaşması, hatta canlı yayına sarhoş çıkması ise itibarını sikmiştir. Müzik tarzını bozmasaydı halen kıraç olarak kalırdı.
Not:Kıraçı eleştirirken şebnem ferah ablamıza da bir mesaj bırakalım. Şebomuz da o güzel çıkışlarda ataklarda kullandığı tiz sesiyle uzun uzun şarkılar okumaya başladı. Bir müddet sonra kulak tırmalamaya başlıyor şebocum. Seviyoruz seni. Yapma böyle şeyler.
