ne yazık ki olduğum insandır. hiç özelimiz olmadı amk! ne bir çalışma masamız, ne posterler yapıştırabileceğim kendime ait bir duvar, ne de altına porno dergiler saklayabileceğim bir yatak, vs vs. hele o allah' ın her günü-akşamı çaya-sohbete gelen gürültücü komşular-akrabalar yok mu? ne ders çalışma ne de birşeyler okuma şevki bırakırlar insanda.
