cennetten bunu okuyabileceğini bilsem ömrümün sonuna kadar durmaz yazardım . ama bir saniye... sen bizi bırakmayı tercih ettin dimi? intihar ettin be... beni hiç düşünmedin mi? ya arkanda bıraktığın şu aileni? herkesin sorunları vardı be! sen kolay yolu tercih ettin. hayır sana kızmıyorum sadece kırgınım. bir gün gerçekten belki bir gün seni anlayabilirim. işte o zaman gecelerin karanlığında sessizce ağladığım günlerimi unuturum. sensiz geçen her günümün cehennem olduğu günlerimi, okulda boş kalan sıranı, arkandan sahte gözyaşı döken insanlara karşı beslediğim kini unuturdum. aslında biliyor musun? senin için şu anda bunu yazıyor olmak bile bana bu kadar acı verirken seni affetme fikri kulağa çılgınca geliyor. umarım gittiğin yerde mutlusundur. tek temennim bu!
