doğal felaketlere benzer. insanoğlu ne yapsa da gideremez varlığını.
Günü karartan güneş tutulması gibidir. her yeri zifiri karanlık yapar. ışığı görmeniz için gözlük takmanız gerekir. gerçeği göstermez bu gözlük, ancak... gördüğünüz ışığın kendisi değildir. çıplak gözle göremezsiniz, bir şeylere bağımlı kalarak ışığı elde edebilirsiniz. bu da zaman içerisinde can sıkacaktır.
Nereden ne zaman geleceği belli olmayan deprem gibidir. Aniden gelir ve bütün planlarınızı, bütün mutluluğunuzu ve herşeyinizi yıkıp geçer. Sizi duvarlara vurur sağlı, sollu. Canınızı yakar. Ağlatır, sızlatır... Yalnızlık ya bu! karmaşanın içinden sizi çıkaracağına daha çok kaosa sürükler. Ardında yıkıntılar bırakır.
Herşeyi alıp götüren sel gibidir. ne kadar iyi yönünüz ve pozitif enerjiniz varsa hepsini alıp götürür. Geriye çorak bir insan fosası bırakır. bir anda vurup geçer. sonra tekrar gelir. ne ağaç tanır, ne de toprak.
Gökten düşen yıldırım gibidir. kavurur, yakar... En sağlam taş kütlesini bile parçalayabilecek bir güçtedir. insanı mı? insanı ise ya öldürür ya da süründürür.
Can alan melek azrail gibidir, bu... Hani derler ya, meleklerin içinde can almayı becerebilen tek melek... Yalnızlıkta öyledir. insan hissiyatı içinde can alabilen tek histir. Gam da, keder de kendisinden doğar. Ya da en sevdiklerinizi bir anda alıverir elinizden.
