Bilmiyorum. Içimde büyük bir boşluk var sanki. Kalbi delik insanlar gibiyim. Herşeyden mahrum, acınan ve istenmediği halde ses edilmeyen. Hayatımda olmanı istesem de buna hazır değilsin. Ben de pek değilim biliyorum. Hayatına dokunursam seni yakarım. Kendimi umursamam ama sana yazık etmek istemiyorum. Keşke çok sonra tanışmış olsaydık ya da ben az daha tutabilseydim kendimi. Şimdi ne sana koşabiliyorum ne de uzaklaşabiliyorum. Ortada kalmayı sevmem ama şu an dengede durmaya çalışmaktan başka seçeneğim yok.
