gün geçtikçe şıpsevdi,duygusuz,alaycı ve kötü biri oluyorum. bazen de o kadar duygusallaşıyorum ki böyle oturup ağlayasım geliyor. bazen de o kadar o kadar kaşarlanıyorum ki koy götüne diyorum. çok garip ya, hakikaten çok garip. insanlar yaş aldıkça olgunlaşır, aklı basına gelir.ben eskiden daha aklı basında ve oturaklı bir insandım.zamanla koy götüne moduna giriyorum.zamanla her şeyle dalga geçiyorum.zamanla tabuları yıkıp, insanlara normal gelen seyler bana anormal geliyor. hayır dıyemeyeceğim insanlara siktir git diyorum. en önemli olayların sonunu düşünmeyip,saçma sapan seylere takıyorum. insanların hakkımda düşüncelerini zerre düşünmüyorum. insanlardan zerre korkmuyorum. bir yerde 2 seneden fazla kalamıyorum ve sürekli yer değiştiriyorum. deli fişeğim sanırım ben, ya da direkt 46. benim yasımda insanlar mezun olmuş,iş bulup, hanım hanımcık takılıp koca filan buluyor benim mezuniyetim ufukta görünmüyor. bırak evliliği sevgili diyince gülesim geliyor o kadar uzağım o ciddiyete, sevilme duygusuna. birine aşık oldum aşık oldum diye dolanıyordum, şimdi tık yok. ben dün senden hoslanıyordum bugun içim kıpırdamıyor dedim. görüşmeyi kesti benle. sağlık olsun, zaten o evlenilcek çağa gelmiş napsın beni. saçımı filan kestiriyorum abuk sabuk, bugün babam dedi bu ne lan alman dazlaklarına dönmüşsün, haklı, femine görünmek için hiç bi çabam yok. ben genelde sevgili oluncak kız değil, erkeklerin sevgililerin yanında kaçamak baktığı kızım. hiç bir şekilde doğru yerde ya da zamanda olduğumu hissetmedim, hissetmiyorum. neden dünyaya geldiğimi de bilmiyorum, anne babama karşı ne ifade ettiğimi de. sanki onlar bi bütün ben de onlara dışarıdan bakan bir yabancıyım. o derece unutulmus varlığım,yasadıklarım. o zaman nerdeydiniz diyorum, neden beni korumadınız, neden bana yol göstermediniz.neden ben üzüldüğümde kimse yanımda yoktu? neden ben hayatımı sıkerken kımse bana dur demedi. şimdi sikilmiş hayatımla birlikte kimseye ihtiyacım yok. umudum da yok amacım da.ordan oraya savrulmaya devam. hiç kimse gibi bu hayattan göçeceğim güne dek.işte o zaman ancak sofradaki çorbam sogur,ceketim rafa kaldırılır. bir dua okunur ve biter bu hayat, acılarla birlikte gömüldüğümde.
