hiçbir şeyden korkmayan ben, keşke birazcık olsun ölümden ve sonrasından korkmasaydım da, bileklerimi dikine dikine kesebilseydim. kandan da hiç korkmam mesela ben, akışını seyrederim öylece. yaşamdan ölesiye bıkmış, hiç bir şeyi olmayan, zavallı bir insanım ben. herkesin hor gördüğü, sevmediği, kimsenin istemediği bir canlı. neden dünyaya geldiğine her gün lanet eden ve bu işkence ne zaman sonlanacak diye düşünen, ümit etmeyi çoktan bırakmış, çünkü ne zaman ümit etse elinde kaldığını gören bir zavallı. neyi istesem, neyi beklesem olmuyor işte, olmuyor, olmuyor. olmayacak da. neden bu işkence?
