sadecece oyunculuk için bile izlenesi film. erdal beşikçioğlu , sezin akbaşoğulları , ege aydan gibi sevilesi insanlar oynamakta. büyük çoğunluğun beğeneceğini düşünmüyorum ama ben beğendim.
öncelikle ikili diyaloglar , gerçek hayatta birbirini tanıyan iki insanın konuşması kadar samimi. yeni bir tarz yaratmış türk sinemasında. durağanlık , az komedi , az aksiyon , dram , romantizm... film , ilişkiye yatırım gözüyle bakanlara tokat niteliğinde cevaplar vermiş. final sahnesinden etkilenmemek mümkün değil. bu filmden aklında kalan replik ne diye sorulursa , vereceğim tek bir cevap olmaz. hemen hemen bütün diyaloglardan bir replik çıkar.
''bir şeyin kalbini kırması için,illa yanlış olması gerekmez ki''
şunu itiraf etmek isterim ki , filmin belli bir bölümüne kadar erdal beşikçioğlu'nun şizofren olduğunu düşündüm. behzat ç'nin son bölümlerinden dolayı olabilir.
