ölümünün 1.yılında andığımız aydın.
tıpkı daha öncekiler gibi...
bu ülke çok aydınlarını yitirdi.
nice uğurları uğurladık.
nice göz yaşı verdik peşlerinden.
kalemler ve düşünceler ölüm getirmemeli derim ben her zaman. insanlar düşüncelerinden dolayı ülkeden gitmek zorunda kalmamalı, öldürülmemeli.
ermeni değilim hemen söyleyim. ama ermeni, türk, kürt, laz vs. de ayırmam. bu topraklarda yaşadığımız her süre için önce birlikte yaşamayı öğrenmeli, düşünce birliğini sağlamalıyız. bunu yapamıyorsak işte o zaman tehlikeli bir noktaya geliriz ki,
sonucunda daha ne uğurlar, ne hrant'ları kaybederiz. demokratik dünyada demokrasinin getirisi özgürlüktür. özgürlük ise bize verilen bir hak değil sahip olduğumuz bir haktır. aksi hareket bir çok aileyi, yuvayı birbirinden ayırır.
dilerim bir daha ne uğurlar, ne necipler, ne de hrant'lar uğurlanmasın bu topraklardan.
rahat uyu hrant...