öz eleştirinin dibine vurduğum bir gün artık adam akıllı ders çalışmam gerektiğini fark ettim. Açtım kitapları ama önümde bilmem kaç tane bilmediğim terim var. onları bilmeden anlaşılmayacak. bi dedim boş ver cesur, kapa kitabı geçiyoruz işte bir şekilde sonra içimden bir ses "senden bu gidişle adam olmaz!" dedi. inatlaştım sesle görürsün kim adam oluyor dedim, bu terimleri birer birer yazdım google a.
fark ettim ki yazdıkça sürekli sözlükler çıkıyor karşıma. ekşi ve uludağ başta olmak üzere. ama ekşinin arka planı abidik gubidik renkler olduğu için , en azından üye girişi yapmayınca, göz sulandırmakta. sonradan etrafa bakınca çizgili çizgili görünmekte. daha çok uludağ a girmeye başladım ben.
bir gün baktım benim terimlerden biri uludağ da yok. bunun yazılması lazım dedim kendi kendime. o kadar yararlandım, borç misali. bunu da ben yazayım dedim. üye oldum. tabi o zamanlar özel mesajdır, artı eksi oylamadır bunlardan haberim yok. ben yazarlar sadece tanım giriyorlar diye düşünmüştüm. ama baktım sonra, bu benim aradığım sosyal medya unsuru. insanların bedenleri yok, fikirleri var.
ilk bir kaç gün kafama göre takılır, olmadı çıkarım dedim. sonra baktım burada insanlar birbirinin dertleri ile gerçekten ilgileniyorlar. ve birbirlerini tanımadan yapıyorlar bunu. şimdi bulamam ama restoranda yalnız kalınca tanımadan birbirine para gönderen insanlar varmış. son iki senedir ruhsal sıkıntılarım oldu. hemen hemen karşılaştığım herkese anlattım. haykırdım desem yeridir. kimse gel otur şunu baştan anlat demedi. ya da bırak bi şeyler önermeyi, yardım etmeyi (annem, babam dahil.) dinlemediler bile. asosyal olsam da sevecen insanımdır ben. hırçın pislik bi şeye dönüştüm. benim etrafımdaki hemen herkesin benden çok daha önemli işleri var. benim kimliğimin dış dünyada maalesef hiç bir önemi yok. (birinin bi şeye ihtiyacı olduğunda durum değişiyor tabi)
cesur civciv olmak hoşuma gitti. iyi insanlar olduğunu gördükçe daha bir rahatladım manen. nasıl anlatsam ki? sıkıldım yazıyorsun ve birilerinin umurunda olup "hayırdır kardeşim neden sıkıldın?" diye sorabiliyor. ya da okuduğunuz bir şeye beraber gülebiliyorsunuz. tamamen tarafsız birinden en nötr tavsiyeyi alabiliyorsun. bunlar tarifi mümkün olmayacak kadar değerli şeyler.
sözlük iyi hissettiriyor. birileri fikirlerimi okuyor, katılıyor ya da eleştiriyor. yeni dostluklar ediniyorum, arada uzak mesafeler de olsa, isim cisim bilmese de muhabbet edilebiliyor. sıkıntılarının çoğunun tecrübe edilmiş olduğunu görüyorsun. bu da bana iyi hissettiriyor. en azından etrafıma çok fazla saldırmıyorum. daha doğrusu umurumda değiller artık.
len sözlük nasıl sevdirdin kendini kerata.. swh
not: ders durumu da iyileşiyor artık. gergin olmayınca insan ilişkileri de düzeliyor ufaktan.
