bir şeye ihtiyaçları varsa konuşur kendisi. inci gel şunu yap inci gel bunu yap. Bende az nazlanıp yine yaparım.
Hoş, başka zaman da konuşmak istemediğinden değil, konuşmadıgım için o da konuşmuyor haklı olarak.
Zaten espri anlayışımız ayrı, muhabbet konularımız ayrı... Ne konuşacaksın ki? cümlelerinde mantık bulmak zordur. Ve ben gereksiz konuşan insanlardan hoşlanmam.
Aslında Kötü biri de değil ama çocuk gibi be... Hastalandıktan sonra ilaçları yüzünden daha da gitti aklı.
Olanlar yüzünden de maalesef herkes onu sorumlu tutuyor. Aralar daha da bozuluyor. Aradaki soğukluk daha da şiddetleniyor.
Hiç yakın hissedemedim ben zaten babama. Böyle elin adamıymış gibi hissediyorum, yakınlık kuramıyorum.
Gerçi ben hiç kimseyle yakınlık kuramıyorum...
