Amin diyerek söze başladıgım entrydir. Dünyanın en masumu ve en korunaksızıdır. Geçenlerde düşünüyodum ulan nasıl baba olurum ben diye 2 yaşındaki yigenimi parka götürünce anladım akıl ister istemez onda kalıyo gidecegi yeri ondan önce görüp takılacagı yer varsa ayaga kalkıp düşmesini engellemesinden tutta sırf gülüyo diye güneşin alnında saatlerce kaydıraktan kaydırmak bile insana huzur neşe veriyo. Olm evlenin bir an önce de yigenlerimizi sevelim lan.
