2000'li yıllar. Şehir dışında okuyorum.
Tatil için eve gelmişim, aylar sonra.
Sabah 7 gibi uyanıyorum, gece de geç yatmışım, uykusuzum.
Simit- Poğaça* almak için çarşıya çıkıyorum.
Fırın ürünleri satan bi dükkan vardı. Eskiden ordan alırdım hep.
Amaç bir an önce alıp eve geri dönmek.
Hızlı adımlarla dükkana giriyorum.
"Simit var mı?" yada "simit çıktı mı?" gibi bir şey soruyorum.
ortamda bir ölüm sessizliği oluşuyor.
sokayım diyorum, bir yerde hata yaptım.
etrafta elektronik aletler falan var, kablolar falan, anlam veremiyorum.
ölüm sessizliği devam ediyor.
hani çok büyük bi şuç işlersiniz de, müdürün odasına çağrılmayı beklersiniz ya.
Öyle bi sessizlik.
Sonra çalışanlar gülmeye başlıyor, öyle bir gülüyorlar ki, ulan ben naptım diyorum.
etrafıma bakıyorum, simit yok, poğaça yok, modem var yersen.
bizim dükkan ben yokken değişmiş, o eski masum dükkan değilmiş artık.
ttnet bayisi yapmışlar.
kaçıyorum, bir daha uğramamak üzere terk ediyorum.
uzaklaşıyorum, sesleri geliyor hala.
gülüyorlar, daha çok gülüyorlar.
