evet popüler kültür sığdır ve en başta yazıldığı gibi bir derinlik kaygısı da yoktur zaten. çünkü sığ olduğu için bu talebi görmektedir ve popüler olmaktadır.
talep sahipleri de bir derinlik hedefleri olmayan, eğitim ortalaması ilkokul 4 olan bir toplumun fertleridir. ülkelerinin kişi başı geliri 5000$ civarındadır üstelik gelir dağılımı da çok adaletsizdir. bir aileye bakmakla mükellef memuru aylık bir milyarla bu görevi ifa etmeye çalışmaktadır. ülkedeki işsizlik de yüzde 10, asgari ücret ise 450 ytl dir. yani bu toplumun bireyleri sadece yaşamlarını sürdürebilmek için yaşamaktadırlar. hayat kendilerine yaratıcı tarafından verilen bir fırsat olmaktan çıkıp bir sorumluluğa omuzlarına yüklenen ağır bir yüke dönüşmüştür. böyle bir toplum ne bilgi üretebilir, ne teknoloji ne de sanat. bununla paralel ilgisi de olmaz o yönde, olamaz. aç insanın derinlik derdi olamaz çünkü o eforunu karnını doyurmaya harcamaktadır. geri kalan zamanında kolay olanı sığ olanı kafasını yormayacak kısa yoldan kendisini eğlendireceği talep eder.
durum bundan ibaretken, inşaatta sabah 8 den akşam 6 ya kadar çalışan ahmetten, eve geldiğinde dünya klasikleriyle haşır neşir olmasını, ya da çocuklarını alıp operaya götürmesini veya kızını bale okuluna yazdırmasını beklersek o ahmet haklı olarak bize ağır küfreder. ya da biz bir kanalda yayınlanan felsefe programının reyting rekorları kırmasını beklersek biraz saflık etmiş oluruz.
yani toplumun üzerindeki hakim kültürün sığ olmasını eleştirirken, bu kültürün siparis üzerine hazırlandığını unutmamamız gerekir.
fakat asıl mesele bu popüler kültürün bir eğlence dünyası olmaktan çıkıp tüm hayatımıza nüfüz etmesidir. türkiye de en güvenilir kadın seda sayan çıkıyorsa ve ev hanımlarının büyük çoğunluğu sabahları onu izliyorsa işte o zaman sorarız ''her sabah seda sayan ı izleyen anne çocuklarına ne verebilir?''. elbette ülkede diziler izlenebilir fakat erkekler için idol mafya babası polat kızlar için 150 bin dolara milletle yatan berguzar korel (dizi adını unuttum) oluyorsa bu çok da hafife alınacak mesele değildir. tamam ismail türüt şarkı kalitesini beğenmesek de bir çokları tarafından dinleniyor olabilir ama ismail türüt ün toplumsal sorunlar üzerinde analizleri revaçtaysa, ibrahim tatlıses tamam sanatçılığını kabul ettik diyelim ama bir türk düşünürü olarak ekranlardan halka sesleniyorsa bu işin boku çıkmış demektir.
medyanın dayatması diye bu ''boku çıkmak'' durumuna açıklık getirmeye çalışmak bence en kolay ve geçersiz yoldur. sığlık popüler kültürün suçu değildir fakat bu tüm yaşamımızdaki sığlık suçlusu tek olmayan büyük bir sorundur.
