iki tane pelerin diktirmisti baba. biri kirmizi, biri mavi. superman oluyordum iste. iki koltuk vardi, birinden digerine atlayip duruyordum. bir koltugun hemen yaninda odun sobasi vardi, ben atlarken alt tarafi degmis sobaya sanirim, ya da yaninda dururken hatirlamiyorum cok, ama o kokuyu asla unutmam. simdi bile o kokuyu sevme nedenim olan bir olaydir, o siralar gercekten ucuyordum cunku, mutluluktan ama. bir daha hic ucmadim.
