akp ye ideolojik olarak desteklemedigim icin vermem. mhpye son gunlerdeki akp destegi icin vermem. chpye surekli muhalif olarak kalip hic bisey yapmamaya gonullu oldugunu dusundugum icin vermem. simdi icimdeki nefrete bakalim.
gezi zamanlarinda o kadar insan goz gore gore öldü birilerinin hosuna gittigi icin halkimiz iyi oldu dedi, soma da o kadar madenci oldu, isyan ettim tedbirsizliklere cezalandirilmalari icin en azindan oy vermezler dedim, verdiler.pkkyi gucumuz olmadigindan olmasa bile belli sebeplerden silahla bitiremedik, ben baris surecine inandim silah birakilcak dediler, millet olmaz oyle butun doguyu katledelim dediler tiksindim.askere darbeci dediler işe yarayan adamlari aldilar milletimiz vatan severlere vatan haini dedi.savas cikcagi zaman el bitince tekrar dogacagini zanneden, evet ciksin diyen gerizekalilardan tiksindim.ilerici olalim dedikce, geri dinimizi koruyo ileri ahlaksiz diyebilcek kadar basit dusunen halkimizdan tiksindim. aklima gelenler bunlardir. bu sebeplerle ulkem insanina bi inancim kalmadi.elimden gelirse kendimi kurtarip terörist partiye oy verecegim. verecegim ki bu kadar rahat ortamda yasayip hala kendi fikrini bile olusturamayan halkimiz cezalandirilsin.
belki benim vercegim bir oyla birsey olmayacak ama ofkem bi nebze olsun dinecek.
bu nefretimi yargilayanlar olabilir onlara not:bazen cok guvendiginiz birisi size kazik atmis gibi hissedersiniz gidip 2 tokat sallamak istersiniz ama yapamazsiniz ya iste o öfke var icimde.
