ilginç değil ama bir hayli paranormal durumdur. ben yörük bir aileye mensubum ailem o zamanlar hayvancılıkla uğraşır biz de kıl çadırda yayla-sahil göç ederdik. köy çocuğu olmamızdan kaynaklı at binmeyi silah kullanmayı daha küçükken öğreniyorsun. bir gün rahmetli babam alınacak şeyler olduğunu,köye gidip alıp gelmemi söyledi. atla birlikte yola çıktım ama vakit bir hayli dar ikindi vakti falan. neyse ben köye vardım bakkal kapanmadan istenenleri aldım geri döneceğim ama hava karardı. gideceğim yol 12 km civarı. büyüklerimizden dinlediğimiz hikayelerde hayaletlerin olduğu söylenen dağ arasında harabe bir yapı var ordan geçmek zorundayım ama az çok korkuyorum tabi çocuk sayılırım daha o zamanlar. neyse ben dua ede ede o harabenin olduğu yere geldim ay ışığında rahatlıkla seçiliyor harabe zaten. o ana kadar güzel güzel yürüyen at birden durdu tek bir adım bile atmıyor. karnına topuğumla vuruyorum deh diyorum mümkün değil. hayvan gözünü bir noktaya dikmiş beton gibi çakılı duruyor yerinde. benim korku katlandıkça katlanıyor tabi. derken harabenin içinden taş yuvarlanmasına benzer sesler duymaya başladım. hayvan kulaklarını dikti ve öyle bir fırladı ki yerinden kurşun atsan yetişmez. ben ata sıkıca yapıştım arada bir arkama bakıyorum bir şey geliyor mu diye ama öldüm resmen korkudan. bir daha da o yerden gece geçmedim. şimdi olsa yine geçmem.
