babamla aramda uçurum vardı, ikimiz de birbirimizi anlamaya çalışmıyorduk. seviyorduk elbette, hatta sevgiyi sorgulamıyor ve birbirimize sarılıyorduk. ama anlamıyorduk.
daha yeni baba olmuştum ve ölüm haberi geldi. biraz daha yaşayabilseydi onu anlamaya başlayacaktım. neredeyse. artık babaların babaların dilinden anladığını öğrendim.
şimdi iki evladım var ve onları severken, onlarla oynarken aklıma sık sık babam geliyor. bazen kendimi mukayese ederken yakalıyorum. galiba artık onu biraz anlıyorum. yaşasaydı ona kendimi de anlatabilirdim.
